Kanada

Wiosenna Kanada w motylki przybrana.

Tym razem więcej będzie o znaczkach. Poczta Kanady wydała w tym roku dwa znaczki upamiętniające 

najbardziej znanych i zasłużonych czarnoskórych Kanadyjczyków. Irene Davis Viola Desmond była

 pierwszą czarnoskórą kobietą, która prowadziła swój wasny salon piękności i szkołę dla kosmetyczek 

w Halifax. Jej sprawa była jedną z najbardziej nagłośnionych historii dyskryminacji rasowych w Kanadzie.

 Formalnie Kanada nie miała uchwalonych praw segregacji rasowej, natomiast niektóre prowincje posiadały

takowe. W 1946 roku nieświadoma tego Viola, będąc w New Glasgow w Nowej Szkocji, wybrała się 

do kina, zajmując miejsce na parterze. Nie wiedziała, że parter był przeznaczony dla białych, a kolorowi

 zasiadali na balkonie. Menadżer sali zwrócił jej uwagę, że powinna zasiąść na balkonie, ta jednak

nie chciała. Wezwana policja dość brutalnie zachowała się w stosunku do czarnoskórej kobiety 

wyprowadzając ją z kina i umieszczając w miejskim areszcie. Ostatecznie została skazana za oszustwo

 podatkowe, gdyż posiadając tańszy bilet, przeznaczony na balkon, zasiadła na dolnej sali, gdzie bilet był

 droższy, a co zatem idzie podatek lokalny był większy. Werdykt sądu skazał ja na grzywnę oraz zwrot 

kosztów sądowych. Po powrocie do Halifax lokalna społeczność, gdy dowiedziała się co spotkało Violę 

w Nowej Szkocji, złożyła się na wynajęcie adwokata, który miał wnieść apelację od wyroku. Niestety

 po oddaleniu wniosku przez Sąd Najwyższy Nowej Szkocji i w obawie przed zamieszkami rasistowskimi 

nigdy więcej nie podjęto dochodzenia swoich praw przez czarnoskórą społeczność w Nowej Szkocji,

 Również Vila Desmond nigdy do tej sprawy nie wróciła. Nowa Szkocja zniosła prawo segregacji w 1954

 roku, ale dopiero czterdzieści pięć lat po jej śmierci, w 2010 roku pierwsza czarnoskóra gubernator Nowej

 Szkocji powołując się na przywilej królewski ułaskawiła pośmiertnie Vilę Desmond uznając ją za niewinną.

John Ware urodził się jako niewolnik w Południowej Karolinie. Ze względu na swoje warunki fizyczne 

był zmuszany przez swojego właściciela do dość brutalnych walk bokserskich z innymi niewolnikami. 

Po wyzwoleniu, po wojnie secesyjnej osiadł w Teksasie i dał się poznać jako dobry jeździec i znawca

 przepędów bydła. W 1882 roku gdy rząd Kanady rozpoczął nadawać działki ziemskie w północno-

zachodnich częściach kraju John Ware osiedlił się w Dystrykcie Alberta zakładając farmę hodowli bydła.

 Był pionierem tej gałęzi rolnictwa w Kanadzie. Osiągnął olbrzymią sławę i cieszył się wielkim szacunkiem.

 Zmarł w 1905 roku w wyniku obrażeń po upadku z konia.